Deze weken zijn er weer overal in het land studiekeuzebeurzen, voorlichtingsbijeenkomsten en open dagen. Vooral bestemd voor de jonge studiekiezers. De 15-, 16 jarigen. Die nu in het voorlaatste – of laatste jaar van het voortgezet onderwijs zitten. Afgelopen vrijdag was ik als bezoeker op zo’n beurs. Tot voor kort stond ik er zelf. En probeerde ik, zoals vrijdag mijn oud collega’s en studenten van Fontys Hogescholen, een gesprek aan te knopen. In een grote, warme, overvolle beurshal. Veel meer dan kort wat tips uitwisselen of echte twijfelaars wijzen op allerlei slimme studiekeuzeactiviteiten kom je niet. Een eerste contact. Een eerste indruk.
Voor veel jongeren is dat letterlijk zo. Zeker voor wat betreft de studies en onderwijsinstelling. Zo’n beursbezoek is vaak een eerste oriëntatie, een beetje snuffelen. Wat ik vrijdag als bezoeker ook zag – en daar had ik als voorlichter geen tijd en ruimte voor- was de dynamiek tussen de jongeren onderling. Dus zeker even een stand bezoeken en slimme vragen stellen. Maar vooral clubjes giechelende meisjes die achter een paar stoere jongens aanliepen. Of een jongen en een meisje die samen door de voordeur het beursgebouw verlieten, onderweg naar iets veel leukers. Tenminste, dat dacht ik te zien. En dat snuffelen is net zo belangrijk lijkt me. En vaak veel leuker!