Laat ik me aansluiten bij al die anderen: ik wens u fijne feestdagen en een geweldig 2015. Ik wens u het allerbeste.
Of nee, dat wens ik u helemaal niet. Meer dan ooit ben ik me er van bewust dat volgend jaar geen topjaar hoeft te worden. En al helemaal geen jaar met 365 topdagen. Ik heb het een beetje gehad met mensen die vinden dat elke dag een feest moet zijn. En er aan toevoegen dat je wel zelf de slingers moet ophangen.
Beste mensen, een top is pas een top als het rondom die top lager is. Plak 365 toppen achter elkaar en u heeft een vlakke lijn. Hier en daar een dal is zo verkeerd nog niet. Daar komt nog eens bij dat het onmogelijk is om niet door dalen te gaan. Zelfs als het u in werk, liefde, vriendschappen en financiën onafgebroken voor de wind gaat: er gingen en gaan mensen dood in uw omgeving. Mensen gaan namelijk dood. En dan gaat u rouwen. Hoe u zich ook had voorgenomen van elke dag een feest te maken.
Het besef dat het niet altijd geweldig hoeft te zijn is plezierig, bijvoorbeeld voor de jongeren die een studie of beroepsopleiding gaan kiezen. Ik spreek ze regelmatig, de jongens en meisjes die zowat verkrampen bij het idee een verkeerde keuze te maken. Omdat het gekozen beroep misschien niet tot alle dagen jolijt leidt. ‘Zal ik het wel leuk blijven vinden?’
Vast niet. Maar als het nu een goede keuze lijkt, dan is dat voor nu goed genoeg. Een beroep is geen status quo. Het vak dat de jongere nu kiest zal veranderen. En zo niet: zo nu en dan kiezen mensen na verloop tijd voor een carrière-switch. Als de dalen dieper worden dan de toppen hoog zijn, bijvoorbeeld. Dan wordt het tijd om nieuwe toppen te beklimmen.
Ik wens u een jaar waarin u de keuzes kunt en durft te maken die u op dat moment wilt maken. Een jaar ook waarin de toppen er voor zorgen dat u de dalen doorkomt.