Schandalig. Mijn laatste blog op deze website is alweer van anderhalf jaar geleden. Dat is zo lang geleden, dat u me waarschijnlijk niet eens meer mist. U bent me vast helemaal vergeten. Sorry.

Het is niet omdat ik niks te melden heb. Integendeel. Ik heb sinds mijn laatste blog heel wat jongeren mogen bijstaan in hun keuze voor een studierichting of beroep. En ik heb ook heel veel ouders mogen spreken. ‘Echt, heb vertrouwen in de keuze van jullie kind. Het komt goed, echt’ – zo gaan die gesprekken nogal eens. Al die gesprekken zijn de moeite waard om er boeiende, inspirerende en zo nu en dan grappige stukjes over te schrijven.

Ik heb het niet gedaan. Te druk. Maar ook: te lastig. Want het is nogal een klus om een zinnig stuk te schrijven en dat zo algemeen te houden dat de betrokkenen zich er niet in herkennen. Dan maar geen blog, besloot ik na de eerste omslachtige zinnen nogal eens.

Maar ik besta dus nog. Dan weet u dat. Ook ga ik proberen zo nu en dan hier een teken van leven te geven.